درس اخلاق / اخلاص (1)

 

حضرت زهرا سلام الله علیها: مَن اَصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِه اَهبَطَ الله عَزَّوَجَلَّ اِلَیهُ اَفضَلَ مَصلَحَتِه.

کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحارالانوار،ج70،ص249)

 

مقام معظم رهبری: این سه عنصر را همیشه با یکدیگر توأم کنید و در نظر داشته باشید. این عناصر سه گانه باید برای ما شاخص باشند؛ بصیرت، اخلاص، عمل به هنگام و به اندازه.

(بیانات در دیدار هزاران نفر از بسیجیان استان قم 2/8/89)

 

* یکی از علمای بزرگ اخلاق نقل می کرد که یکی از آقایان اهل منبر می گفت : من در آغاز منبرم سلام بر امام حسین علیه السلام می کنم و اگر جواب نشنوم منبر نمی روم! این حالت روحانی از آنجا برای من پیدا شد که روزی وارد مجلس مهمی شدم و واعظ معروفی را بر منبر دیدم، این خیال در دل من پیدا شد که بعد از او سخنرانی  جالبی کنم و او را بشکنم! به خاطر این خیال تصمیم گرفتم چهل روز به منبر نروم به دنبال این کار (معاقبه خویشتن در مقابل یک فکر و خیال باطل) این نورانیت در قلب من پیدا شد که پاسخ سلامم به حضرت را می شنوم. (اخلاق در قرآن-آیت الله مکارم،ج1،ص265)

 

یک صبح زاخلاص بیا بردر ما / برناید اگر کام تو از ما گله کن  (ملا احمد نراقی)

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی / صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست  (سعدی)