انتظار (تصویر)

 

 

 

 

 

پرسمان مهدوی / امام حسین و امام زمان علیه السلام

زنده نگه داشتن یاد امام حسین علیه السلام چه ارتباطی با ظهور دارد؟

از آنجا که حادثه عاشورا خط اصلی دین را از خط دروغین نفاق، پس از وفات پیامبر صلوات الله علیه و آله مشخص کرد، از همین رو زنده نگه داشتن عاشورا، پاسداشت خط روشنی است که از زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و با هدف سلطه کامل دین اسلام بر جهان ترسیم شد و در عصر ظهور محقق می شود.

 

آیا امام حسین علیه السلام، حضرت مهدی(عج) را به خاک می سپارد؟

بر اساس ضوابط فقه اهل بیت علیهم السلام، پیکر معصوم باید به دست معصوم تجهیز و تدفین شود. از این رو، بر اساس روایاتی که درباره رجعت وارد شده است، امام حسین علیه السلام در اواخر حکومت ولی عصر(عج) با یاران با وفایش رجعت می کند و هنگامی که اجل حضرت ولی عصر(عج) فرا برسد، متصدی و متولی غسل، کفن، حنوط و دفن ایشان می گردد.

📚کافی/ج۸/ص۲۰۶
 

آیا در زمان ظهور، دوباره قاتلان امام حسین زنده و مجددا کیفر داده مى شوند؟

طبق روایات، حضرت مهدى(عج) ذریه قاتلان امام حسین(ع) را که راضى به ظلم پدران خود بوده و به آن افتخار مى نمایند، خواهد کشت و اما نسبت به خود قاتلان امام حسین(ع)، دلیلى مسلم به ما نرسیده که آنها را زنده می کند و از آنها انتقام مى گیرد.

از کتاب 82 پرسش آیت الله دستغیب
 

مگر قاتلان امام حسین علیه السلام کشته نشده اند، پس چگونه امام زمان(عج) می خواهد از آنها انتقام بگیرد؟

✳️ می توان گفت کسانی که راضی به قتل امام حسین علیه السلام بوده و در زمان ظهور زنده اند در حُکم قاتلان امام حسین علیه السلام هستند و حضرت از آنها انتقام می گیرد یا اینکه طبق عقیده رجعت قاتلان امام حسین علیه السلام زنده می شوند و حضرت از آن ها انتقام می گیرد.
 

تصاویر مهدوی (3)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تصاویر مهدوی (2)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تصاویر مهدوی (1)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پرسمان مهدوی/صیحه آسمانی

 

🔆 منظور از صیحه آسمانی در هنگام ظهور چیست؟

👈 ندای آسمانی در نزدیکی ظهور، صدایی است که از آسمان شنیده می شود و در آن به معرفی حضرت مهدی(عج) و بیان نام، نسب و حقانیت ایشان و پیروانش می پردازد. این ندا با الفاظ ندا، صیحه، صوت، اعلان، فزعه و هدّه در احادیث شیعه و عامه آمده است.

 

🔆 ویژگی ندای آسمانی یا صیحه در هنگام ظهور چیست؟

👈 در مورد ندای آسمانی هنگام ظهور که همگان آن را می شنوند حتی کسانی که در خواب باشند، دو نکته قابل توجه است:
- اول اینکه این ندا از سوی جبرئیل در عالم طنین افکن خواهد شد و
- دوم این که روایات محل انتشار آن را از آسمان دانسته اند.

 

❓محتوای ندای آسمانی که یکی از علائم حتمی ظهور می باشد چیست؟

🌹امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: گوینده ای از آسمان صدا می کند که آگاه باشید حق با علی علیه السلام و شیعیان اوست و این صدا و پیام آسمانی را همه مردم دنیا با زبان های مختلف می شنوند و می فهمند.

🔹الغیبه، طوسی/ص۲۶۶

 

❓منظور از آسمانی بودن صیحه در هنگام ظهور چیست؟

👈 در مورد آسمانی بودن دو دیدگاه قابل طرح است:
اول: منظور از آسمانی بودن این است که جایگاه آن آسمان است، نه اینکه منبع انتشار، زمین باشد.
دوم: منظور از آسمانی بودن در مقابل ندای شیطان است و الهی بودن صیحه را نشان می دهد.

پرسمان مهدوی/آیا امام زمان(عج) بیمار می شوند؟

اینکه در مجالس مى گویند «براى سلامتى امام زمان(عج) صلوات» یا «براى تعجیل در فرج دعا کنید»، مگر ایشان هم مثل بقیه مردم دچار بیمارى مى شوند یا با دعاى ما فرج و ظهور ایشان نزدیک مى شود؟!

دعا براى سلامتى و فرج امام عصر(عج)، اطاعت از امر خداوند و پیروى از رسول اکرم و اهل بیت (علیهم السلام)  است. «دعا» براى آن حضرت داراى آثار و حکمت هایى است ؛ از جمله:
1. نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.
2. گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»[1].
3. فزونى نعمت، یکى از آثار دعا براى آن حضرت است ؛ زیرا شکر نعمت هاى الهى - به خصوص نعمت امامت ولایت آن حضرت - موجب افزونى نعمت است. علاوه بر اینکه شکر واقعى، موجب فاصله گیرى از گناه و تقرّب به خداوند است و این در جلب نعمت هاى الهى مؤثّر است. مسلّم است که دعا براى امام زمان(عج) موجب احترام و بزرگداشت آن حضرت و توجّه بسیار و دائمى به او و اداى شکر نعمت وجود آن حضرت است.
4. دعا، اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتواى پیمان با او، دین دارى، شریعت محورى و تصمیم قلبى بر اطاعت امر امام (علیه السلام)  و یارى رساندن او با نثار جان و مال است.
5. سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است. زنده نگه داشتن مسئله امامت، از امور بسیار ضرورى و مورد تصدیق عقل و شرع است و دعا براى امام زمان(عج)، در راستاى همین مهم قابل ارزیابى است.
6. اداى حقوق بسیارى که آن حضرت بر ما دارد، دعاهاى ما داراى این فایده است که بعضى از حقوق او را ادا کنیم[2].
7. دعا براى آن حضرت، این فایده را هم دارد که خود آن حضرت نیز براى یارى دهنده و دعا کننده اش دعا مى کند[3] ؛ زیرا این دستور دینى ما است که قطعا مورد عمل او قرار دارد.
8. از دیگر فواید دعا، تقرّب دعا کننده به خداوند متعال است ؛ زیرا ائمه اطهار (علیهم السلام)  وسیله هاى تقرّب و وصول الى اللّه  هستند.
9. از دیگر آثار دعا براى ولى عصر(عج) نورانیت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهى است. اشراق نور امام (علیه السلام)  بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشید نور افشان است[4].
10. طول عمر، از دیگر منافع و آثار دعا براى امام زمان(عج) است و روایات متعددى بر این امر دلالت دارد و...[5].
مضمون کلّى دعاى «اللهم کن لولیک...» درخواست یارى الهى و حفظ و سلامتى آقا امام زمان(عج) است که از جمله وظایف مهم شیعیان در عصر غیبت است. در این دعا از خداوند مى خواهیم که ولىّ و سرپرست آن حضرت باشد ؛ یعنى، او را تحت ولایت خاصه خودش - که مخصوص مقرّبان درگاهش است - قرار بدهد و حافظ و نگه دار او از جمیع بدى ها، بلاها و سختى ها باشد. همچنین قائد و رهبر و پیشوا براى آن حضرت باشد ؛ یعنى، او را تحت زعامت و قیادت مخصوص خود قرار دهد... در ادامه از خداوند مى خواهیم که «عین»، یعنى، نگهبان آن حضرت باشد و او را تحت حراست و حمایت خاصه خودش، از هر گزندى حفظ کند و آن حضرت را به گونه اى در زمین مستقرّ سازد که مردم با میل و رغبت، ولایت او را بپذیرند و سالیان سال، حضرت بدین گونه بر مردم حکومت کند.
اوقات دعا:
از ادله نقلى استفاده مى شود که اگر دعا براى امام زمان(عج) در موقعیت ممتاز و حالت مناسب روحى و جسمى و در مکان و زمان خاصى مطرح شود، اجابتش سریع تر و تحقّق آثارش زودتر و بیشتر خواهد بود. بعضى از زمان ها و موقعیت هاى ویژه و ممتاز در مورد دعا براى آن حضرت عبارت است از:
1. بعد از نمازهاى واجب (به خصوص نماز ظهر، نماز عصر و نماز صبح) ؛
2. بعد از هر دو رکعت نماز شب ؛
3. در قنوت نماز و سجده شکر نماز ؛
4. هر صبح و شام، به خصوص روزهاى پنج شنبه و جمعه ؛
5. روزهاى نوروز، عرفه، عید فطر و عید قربان ؛
6. ماه مبارک رمضان، روز دحوالارض، روز عاشورا و شب و روز نیمه شعبان ؛
7. بعد از ذکر مصیبت امام حسین (علیه السلام)  و بعد از زیارت امام زمان(عج) ؛
8. به هنگام گریه از ترس خداوند ؛
9. به هنگام نجات از غصه ها، در سختى ها و مشکلات، در نزد هر نعمت و زوال آن ؛
10. بعد از نماز جعفر طیّار ؛
11. در مسجدالحرام، وادى عرفات، سرداب مقدّس سامرا، حرم امام حسین (علیه السلام) ، حرم امام رضا (علیه السلام)  و حرم تمام ائمه (علیهم السلام)  ؛
12. در تمام مکان هاى منسوب به امام زمان (مانند مسجد کوفه، مسجد سهله و مسجد جمکران) ؛
13. مداومت چهل روزه بر دعا و...[6].

ر.ک: در ساحل انتظار، ص 43 - 45 ؛ بحارالانوار، ج 86، ص 61 ؛ مستدرک الوسائل، ج 1، ص 348 ؛ فلاح السائل، ص 199 ؛ مهج الدعوات، ص 49 ؛ کمال الدین، ج 2، ص 428 ؛ اقبال الاعمال، ص 133، 164 و 312 ؛ زادالعماد، ص 384 و 277 ؛ کامل الزیارات، ص 238 و... ..

http://mahdaviat.porsemani.ir

پرسمان مهدوی/آیا امام زمان(عج)، به صورت یک فرد ناشناس در میان مردم زندگى می کند؟

آیا امام زمان(عج)، مى تواند به صورت یک فرد ناشناس در میان مردم زندگى کند؟ در این صورت مسکن و محل زندگى او کجا است؟!

در پاسخ به این پرسش گفتنى است که نمى توان محل خاصى براى آن حضرت در نظر گرفت و منطقه و شهرى را به عنوان محل سکونت او معرّفى کرد. اصولاً «پنهان زیستى امام» ایجاب مى کند که مسکن و مکان زندگى او، کاملاً مخفى و ناشناخته بماند.

• سدیر صیرفى از امام صادق (علیه السلام)  روایت مى کند : «صاحب الامر» از این جهت با یوسف (علیه السلام)  شباهت دارد که برادران یوسف - با اینکه عاقل و دانا بودند و قبلاً هم با وى معاشرت داشتند - وقتى پیش او رفتند تا خودش را معرفى نکرد ؛ او را نشناختند و با اینکه بین او و یعقوب (علیه السلام) ، بیش از هیجده روز راه فاصله نبود، یعقوب از وى اطلاعى نداشت. پس چرا این مردم انکار مى کنند که خداوند همین عمل را نسبت به حجّت خویش صاحب الامر نیز انجام دهد؟ او نیز در بین مردم تردّد مى کند و در بازار ایشان راه مى رود و بر فرش هاى آنان قدم مى گذارد ؛ ولى [مردم] او را نمى شناسند و به همین وضع زندگى مى کند تا هنگامى که خداوند به او اذن معرّفى به مردم را بدهد»[1].

آن حضرت براى انجام وظایف و تکالیف خود از مکانى به مکان دیگر مى رود و بر اساس حکایات معتبره در شهرها و اماکن مختلفى دیده شده است. مدینه، مکه، نجف، کوفه، کربلا، کاظمین، سامرا، مشهد و قم، از جمله آن است و در بعضى از زمان ها و مناسبت ها در مکانى مقدس حضور دارد. در اینجا به برخى از آنها اشاره مى شود :

• مکان هاى خاصى:

1. مدینه و پیرامون آن (رضوى(
امام باقر (علیه السلام)  مى فرماید : «ناچار براى صاحب الزمان، عزلت و غیبتى است و طیبه (مدینه) خوب جایگاهى [براى ایشان] است»[2].

2. مکّه و اطراف آن (ذى طوى(
از امام باقر (علیه السلام)  نقل شده است : «یکون لصاحب هذا الامر غیبة فى بعض الشعاب، [و] أومأ بیده الى ناحیة ذى طوى...»[3] ؛ «صاحب الامر در یکى از این درّه ها غیبتى خواهد داشت، سپس با دستش به بخشى از ذى طوى اشاره کرد».
در دعاى ندبه مى خوانیم : «لیت شعرى این استقرّت بک النوى بل اىّ ارض تُقِلّکَ اَو ثرى أ برضوى اَو غیرها ام ذى طوى» ؛[4] «اى کاش مى دانستم که در کدامین زمین قرار دارى و کدام زمین یا خاک وجود نازنینت را بر خود حمل مى کند؟ آیا در رضوى هستى یا در جاى دیگر؟ آیا در ذى طوى هستى؟»

3. حضور هر ساله در حج و عرفات
از زمان ها و مکان هایى که امام در آن حضور مستمر و دائمى دارد، موسم حج و روز عرفه و در سرزمین عرفات است ؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود : «یفقد الناس امامهم یشهد الموسم فیراهم و لا یرونه» ؛[5] «مردم امام زمان خود را نمى یابند، او در موسم حج [و در منا و عرفات] شرکت مى کند و آنان را مى بیند ؛ ولى آنان او را نمى بینند».
امام رضا (علیه السلام)  نیز مى فرماید : «اِنّه لَیَحضُرُ الموسِمَ فیقضى جمیع المناسک...» ؛[6] «[مهدى] در موسم حج حاضر مى شود و همه اعمال را انجام مى دهد و در عرفه نیز وقوف مى کند و دعاى مؤمنان را آمین مى گوید».
محمد بن عثمان عمرى، یکى از نائبان چهارگانه امام زمان(عج) مى گوید : «به خدا سوگند : صاحب الزمان در موسم حج، همه ساله حضور مى یابد و مردم را مى بیند و مى شناسد. مردم [هم] او را مى بینند، اما نمى شناسند»[7].

4. مسجد کوفه، سهله، کربلا و نجف
ابو بصیر از امام صادق (علیه السلام)  نقل مى کند : «گویا مى بینم که قائم ما با خانواده اش در مسجد سهله اقامت گزیده است»[8].
بر اساس حکایات معتبر، ملاقات بزرگانى چون مقدس اردبیلى، علامه بحرالعلوم، شیخ محمد تقى آملى و... در مسجد سهله و کوفه صورت گرفته است[9].
 از مجموع این روایات و حکایات معتبر، برداشت مى شود که آن حضرت در شهرها و مناطق مختلف حضور دارد و محل زندگى ایشان، جاى خاصى نیست. پس زندگى او به شیوه عادى و معمولى است ؛ زیرا این گونه زندگى، حسّاسیت برانگیز نیست و براى آن حضرت نیز آسان تر و طبیعى تر است.

1. بحار الانوار، ج52، ص154؛ کمال الدین، ج2، ب33، ج21.

2. کافی، ح1، ص340، ح16، باب فی الغیبه.

3. الغیبه النعمانی، ص182؛ اثبات الهداه، ج3، ص550، ح559.

4. اقبال الاعمال، ص298.

5. منتخب الاثر، ص319.

6. بحار الانوار، ج53، ص152.

7. همان، ج52، ص152.

8. همان، ص583، ح776.

http://mahdaviat.porsemani.ir

تا صبح چند آدینه مانده؟

شب هجران تو ...