نکته ها و پندها
یکی از دانشجویان دکتر حسابی به ایشان گفت : شما سه ترم است که مرا از این
درس می اندازید . من که نمی‌خواهم موشک هوا کنم. می خواهم در روستایمان
معلم شوم.
دکتر جواب داد :
تو اگر نخواهی موشک هوا کنی و فقط
بخواهی معلم شوی قبول، ولی تو نمی‌توانی به من تضمین بدهی که یکی از
شاگردان تو در روستا، نخواهد موشک هوا کند.
هفته معلم گرامی باد
در قیامت، عابـــدی را دوزخـــش انـــداختند
هر چه فریــادش، جوابـــش را نمی پـــرداختند
داد میزد خوانده ام هفــتادسال، هرشب نمــــاز
پس چه شد اینک ثــــوابِ آن همه راز و نیــــاز
یک نـــدا آمد چرا تهمـــت زدی همســـایه ات
تا شود اینگونه حـــالت، این جهنـــــم خانه ات
گفت من در طـــول عمـرم گر زدم یک تهمتـــی
ظلــــم باشد زان بسوزم، ای خــدا کن رحمتی!
آن نـــدا گفتا همان کــس که زدی تهمــــت براو
طفلکـی هفــتاد سال، جمـع کرده بودش آبرو
شاعر : ؟
یک وقتی به مناسبتی خدمت امام رسیدیم؛ صحبت راجع به یک روحانی بود که یک
تخلفی کرده بود و امام با ما مشورت می‌کردند که با او چگونه رفتار شود.
من
به ایشان مفصل گفتم که این پیروزی شما در انقلاب، محصول هزار سال آبروی
روحانیت شیعه است - والّا چرا باید وقتی یک مرجع به میدان آمد، مردم
این‌طور به دنبالش بیایند و جانشان را فدا کنند، که در نهضت امام بزرگوار
ما کردند.
هزار سال آبروی شیعه متراکم شد تا به اینجا رسید که یک مرجعی مثل
امام بزرگوار ما که جرئت داشت، شجاعت داشت، قابلیت داشت، روح فداکاری و
آگاهی به زمان داشت، پا بگذارد وسط میدان، و مردم هم به دنبالش بیایند -
حالا بعضی از این هم‌لباس های ما مثل موریانه‌ای که در یک بنایی بیفتد،
دارند این آبروی هزارساله را ذره ذره می‌خورند و از بین می‌برند؛ ایشان هم
این معنا را تصدیق کردند.
واقع قضیه همین است. باید مراقب باشیم ما جزو آن
موریانه‌ها نباشیم.
خدای نکرده هر عملِ زشت و وقیح و یک کار نامناسبی که از یکی از ماها سربزند، رخنه‌ای در آن ذخیره‌ی ارزشمند هزار ساله‌ی روحانیت و علمای شیعه است.
بیانات امام خامنه ای در دیدار روحانیت استان سمنان 95/8/17
تندیسی جالب در کشور فنلاند تحت عنوان :
《بخوان ، حتی اگر در حال غرق شدن هستی!》
مردی از حلوافروشی، خواست تا مقداری حلوای نسیه به او بدهد.
حلوافروش پذیرفت و گفت: اول بچش و ببین چه حلوای خوبی است،
خریدار گفت: من روزه ام و قضای روزه چند سال پیشم را می گیرم.
حلوا فروش گفت: به خدا پناه می برم از اینکه به تو نسیه دهم،
تو که قرض خدا را این چنین عقب انداخته ای با من چه خواهی کرد؟
2 - هوس بازان کسی راکه زیبا می بینند دوست دارند... اما عاشقان کسی را که دوست دارند زیبا می بینند...
3- وقتی در زندگی به یک در بزرگ رسیدی نترس و نا امید نشو... چون اگه قرار بود در باز نشود جای آن دیوار می گذاشتند...
4- آنچه که هستی، هدیه خداوند است و آنچه که خواهی شد، هدیه تو به خداوند... پس بی نظیر باش. ..
5- شریف ترین دل ها دلی است که اندیشه آزار دیگران در آن نباشد...
6- بدبختی تنها در باغچه ای که خودت کاشته ای می روید...
7- وقتی زندگی برایت خیلی سخت شد به یاد بیاور که دریای آرام، ناخدای قهرمان نمی سازد.
8- هر اندیشه ی شایسته ای، به چهره انسان زیبائی می بخشد...
9- قابل اعتماد بودن ارزشمند تر از دوست داشتنی بودن است. ..
10- نگو: شب شده است. .. : بگو صبح در راه است .
باتشکر از امینه مرتضی به خاطر ارسال این مطلب آموزنده
من باور دارم ...
که دعوا و جرّ و بحث دو نفر با هم به معنى این که آن‌ها همدیگر را دوست ندارند نیست.
و دعوا نکردن دو نفر با هم نیز به معنى این که آن‌ها همدیگر را دوست دارند نمى‌باشد.
من باور دارم ...
که هر چقدر دوستمان خوب و صمیمى باشد هر از گاهى باعث ناراحتى ما خواهد شد و ما باید بدین خاطر او را ببخشیم.
من باور دارم ...
که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترین فاصله‌ها. عشق واقعى نیز همین طور است.
من باور دارم ...
که ما مى‌توانیم در یک لحظه کارى کنیم که براى تمام عمر قلب ما را به درد آورد.
من باور دارم ...
که زمان زیادى طول مى‌کشد تا من همان آدم بشوم که مى‌خواهم.
من باور دارم ...
که همیشه باید کسانى که صمیمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زیبا و
دوستانه ترک گویم زیرا ممکن است آخرین
بارى باشد که آن‌ها را مى‌بینم.
من باور دارم ...
که ما مسئول کارهایى هستیم که انجام مى‌دهیم، صرف نظر از این که چه احساسى داشته باشیم.
من باور دارم ...
که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد.
من باور دارم ...
که قهرمان کسى است که کارى که باید انجام گیرد را در زمانى که باید انجام گیرد، انجام مى‌دهد، صرف نظر از پیامدهاى آن.
من باور دارم ...
که گاهى کسانى که انتظار داریم در مواقع پریشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آیند و ما را نجات مى‌دهند.
من باور دارم ...
که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم امّا این به من این حق را نمى‌دهد که ظالم و
بی رحم باشم.
من باور دارم ...
که بلوغ بیشتر به انواع تجربیاتى که داشته‌ایم و آنچه از آن‌ها آموخته‌ایم بستگى دارد تا به این که چند بار جشن تولد
گرفته‌ایم.
من باور دارم ...
که همیشه کافى نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهى باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم.
من باور دارم ...
که صرفنظر از این که چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.
من باور دارم ...
که زمینه‌ها و شرایط خانوادگى و اجتماعى برآنچه که هستم تاثیرگذار بوده‌اند امّا من خودم مسئول آنچه که خواهم شد
هستم.
من باور دارم ...
که نباید خیلى براى کشف یک راز کند و کاو کنم، زیرا ممکن است براى همیشه زندگى مرا تغییر دهد.
من باور دارم ...
که دو نفر ممکن است دقیقاً به یک چیز نگاه کنند و دو چیز کاملاً متفاوت را ببینند.
من باور دارم ...
که زندگى ما ممکن است ظرف تنها چند ساعت توسط کسانى که حتى آن‌ها را نمى‌شناسیم تغییر یابد.
من باور دارم ...
که گواهى‌نامه‌ها و تقدیرنامه‌هایى که بر روى دیوار نصب شده‌اند براى ما احترام و منزلت به ارمغان نخواهند آورد.
من باور دارم ...
که کسانى که بیشتر از همه دوستشان دارم خیلى زود از دستم گرفته خواهند شد.
من باور دارم ...
«شادترین مردم لزوماً کسى که بهترین چیزها را داردنیست بلکه کسى است که از چیزهایى که دارد بهترین
استفاده را مى‌کند.»
و من باور دارم ....
