یاد ایام

شهادت امام صادق علیه السلام بر شیعیان و پیروان راستین آن حضرت تسلیت باد!

حضرت صادق ( ع ) مانند پدران بزرگوار خود در کلیه صفات نیکو و سجایای  اخلاقی سرآمد روزگار بود . حضرت صادق ( ع ) دارای قلبی روشن به نور الهی و در احسان و انفاق به نیازمندان مانند اجداد خود بود . دارای حکمت و علم وسیع و نفوذ کلام و قدرت بیان بود . با کمال تواضع و در عین حال با نهایت مناعت طبع کارهای خود را شخصا انجام می داد ، و در برابر آفتاب سوزان حجاز بیل به دست گرفته ، در مزرعه خود کشاورزی  می کرد و می فرمود : اگر در این حال پروردگار خود را ملاقات کنم خوشوقت خواهم بود ، زیرا به کد یمین و عرق جبین آذوقه و معیشت خود و خانواده ام را تأمین می نمایم . ابن خلکان می نویسد : امام صادق ( ع ) یکی از ائمه دوازده گانه مذهب امامیه و از سادات اهل بیت رسالت است . از این جهت به وی صادق می گفتند که هر چه می گفت راست و درست بود و فضیلت او مشهورتر از آن است که گفته شود .

مالک می گوید : با حضرت صادق ( ع ) سفری به حج رفتم ، چون شترش به محل احرام رسید ، امام صادق ( ع ) حالش تغییر کرد ، نزدیک بود از مرکب بیفتد و هر چه می خواست لبیک بگوید ، صدا در گلویش گیر می کرد . به او گفتم : ای پسر پیغمبر ، ناچار باید بگویی لبیک ، در جوابم فرمود : چگونه جسارت کنم و بگویم لبیک ، می ترسم خداوند در جوابم بگوید : لا لبیک ولا سعدیک . 

سفیان گفت: روزی نزد امام صادق علیه السلام رفتم و دیدم آن حضرت لباس از پوست خز پوشیده و عبائی از خز بر دوش انداخته است. تعجب کردم و از روی تعجب به او نگاه می کردم. در این هنگام حضرت به من فرمود:چرا اینقدر نگاه می کنی؟ آیا از آنچه می بینی تعجب می کنی؟گفتم: ای فرزند رسول خدا(ص)لباس شما و پدران شما هرگز اینگونه نبوده است!ای سفیان!پدران من در زمان فقر و تنگدستی زندگی می کرده اند و وضع مردم در آن زمان خوب نبود و لذا اکتفا به لباس ساده می کردند،اما اینک زمان وفور نعمت است. آنگاه لباس خز را کنار زد و من دیدم لباسی از پشم سفید(که سخت و زبر بود)در زیر آن پوشیده است و به من فرمود: لباس اصلی من این است که به مردم نشان نمی دهم و لباس گران قیمت را برای مردم پوشیده ام و نعمتی را که خدا به من داده پنهان نمی کنم.(شنیدنی های تاریخ،ص163)

زبده دور عالمی ز آن چو نبی و مرتضی            بحر عقول را دری شهر علوم را دری (خاقانی)