حرکت ناتمام ...
شهید آیت الله بهشتی
یادم است که در سال ۱۳۲۶ که در قم با آقای مطهری و آقای
منتظری و آقایان دیگر علاوه بر درس و بحث و کارهای طلبگی مان همیشه به فکر
سامان دادن به روحانیت و پربار کردن این نهاد اسلامی اجتماعی بودیم در همان
سال یک حرکتی را در یک جمع حدود ۱۸ نفری انجام دادیم که زمینه بود برای
همکاری بیشتر و پردوام تردر جلسه ها و بحثهای مختلف.
همواره این سخن می رفت
که باید برای عظمت فکری و معنوی و تعالی اخلاقی و سامان یافتن هرچه بیشتر
روحانیت تلاش کرد. در سال ۱۳۴۰ پس از فوت مرحوم آیت الله بروجردی جمعی برای
بحث و گفتگو پیرامونمرجعیت و روحانیت در تهران به وجود آمد مجموعه بحث ها
در همین کتاب بحثی درباره مرجعیت و روحانیت تنظیم و چاپ شد.
شوری بود در
همه برای اینکه باید برای رشد روحانیت و سازماندهی آن تلاش کرد. این شور و
علاقه در ایشان و در همه ما همیشه حضور و جود دارد و همیشه در این اندیشه
ایم که چه خدمتی باید در این راه انجام دهیم.
مرحوم آقای مطهری در آخرین سالهای زندگیشان بر آن شدند که سفرهایی مرتب به قم بروند و با شروع بحثهای پرمحتوا برای طلاب درس خوانده تر و فاضل تر، حرکتی را در راه غنای فکری حوزه دنبال کنند و توسعه بدهند، حرکتی که چه بسا می توانست به ساماندهی های دیگر بیانجامد. دریغا که این حرکت پر برکت ایشان با شهادتشان ناتمام ماند.
