حکمت های نهج البلاغه (1)

 

حکمت (1) نهج البلاغه : هوشیاری در فتنه ها

کُنْ فِی الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ.

 

امام علی علیه السّلام (در باره رفتار با فتنه جویان) فرموده است:

در زمان فتنه و تباهکارى مانند ابن اللّبون (بچه شتر نر که دو سالش تمام شده و مادرش بچه اى را که پس از آن زائیده شیر مى دهد) باش که نه پشت (توانائى) دارد تا بر آن سوار شوند، و نه پستانى که از آن شیر دوشند (هنگام فتنه و تباهکارى طورى رفتار کن که فتنه جویان در جان و مال تو طمع نکنند ولى این وقتى است که جنگ و زد و خورد بین دو رئیس و پیشواى گمراه و گمراه کننده باشد مانند فتنه عبد الملک و ابن زبیر و فتنه حجّاج و ابن اشعث، و امّا هنگامى که یکى از آنها بر حقّ و دیگرى بر باطل بود فتنه نیست مانند جنگ جمل و صفّین که واجب است همراهى صاحب حقّ و بذل جان و مال در راه او).

 

ترجمه : فیض الاسلام

 

👈 اشاره: راهبرد «شتر دوساله بودن» نخبگان سیاسی و فکری و عموم مردم، عقلانیت و بصیرت لازم برای عبور از فتنه و آشوب های سیاسی و اجتماعی است. نباید آحاد اعضای جامعه سیاسی در مواقع فتنه، حامل و انتقال دهنده و تغذیه کننده فتنه های سیاسی باشند.