حکمت های نهج البلاغه (2)

 

 

✅ از عوامل ذلت و خواری

 

أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه.
 
🌹حضرت علی علیه السلام فرمود:

آن که طمع را شعار خود سازد، خود را خوار ساخته و هر که پریشان حالى خویش با دیگران در میان نهد، تن به ذلت داده است و کسى که زبانش بر او فرمان راند، بى ارج شود.

 

📚حکمت شماره (۲) #نهج_البلاغه
_________

🔸اشاره : امام علیه السلام در این کلام نورانى اش به پیامدها و آثار سوء سه رذیله اخلاقى در عباراتى کوتاه و فشرده اشاره فرموده است.