درس استغنا از قیام حسینی

حسین بن علی علیهماالسلام  در سخنان و خطابه ‏های خودش ، آنجا که از امر به معروف و نهی از منکر صحبت می ‏کند ، همه ‏اش صحبتش این است :

« و علی الاسلام السلام‏ اذ قد بلیت الامة براع مثل یزید »

» انی لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب‏ الاصلاح فی امة جدی »

بعد از بیست سی سال که این حرفها فراموش شده‏ بود ، حسین‏ بن‏ علی ( علیهماالسلام ) به نام یک نفر مصلح و به نام یک نفر اصلاح طلب که باید در امت اسلام اصلاح ایجاد کرد ، قیام کرد و به مردم عشق‏ و ایده ‏آل داد .

رکن اول حماسه زنده شدن یک قوم همین است .

ملتی شخصیت‏ دارد که حس استغناء و بی‏ نیازی در او باشد .

اینهاست درسهای آموزنده ‏ای‏ که از قیام حسین‏ بن ‏علی علیهماالسلام باید آموخت . او حس استغناء و بی‏ نیازی به مردم داد . روزی که می ‏خواهد از مکه حرکت کند ، یک ذره قیام‏ خودش را مشروط نمی‏ کند و این طور می‏ فرماید : « خط الموت علی ولد آدم » و در آخر خطبه می‏ فرماید : « فمن کان فینا باذلا مهجته موطنا علی لقاء الله نفسه ، فلیرحل معنا فاننی راحل مصبحا انشاء الله تعالی » ، من‏ فردا صبح حرکت می ‏کنم هر کس که آماده جانبازی است و حاضر است خون قلب‏ خودش را در راه ما بریزد و تصمیم به ملاقات حق گرفته است ، فردا صبح‏ حرکت کند که من رفتم . دیگر بیش از این حرفی نیست . این مقدار استغناء قطعا در دنیا نظیر ندارد .

از این بالاتر ، شب عاشورا است که اصحاب و اهل بیتش را جمع می ‏کند و از آنها تمجید و تشکر می‏ کند . بعد به آنها می‏ گوید : بدانید از همه شما متشکر و ممنونم ، ولی بدانید که دشمنان با شما کاری ندارند ، و اگر بخواهید بروید مانع شما نمی ‏شوند ، من هم از نظر شخص خودم که با من بیعت‏ کرده ‏اید بیعت خودم را از دوش شما برداشتم و محظور بیعت هم با من‏ ندارید ، هر کس می ‏خواهد برود آزاد است .

حسین علیه ‏السلام از اهل بیت و اصحابی که درباره آنها گفته است که اهل بیتی بهتر و باوفاتر از اینها سراغ ندارم ، این مقدار استغناء نشان می ‏دهد و

هرگز سخنانی از این قبیل که‏ من را تنها نگذارید ، من غریبم ، مظلومم ، بیچاره‏ ام نمی ‏گوید .

البته‏ تکلیف دین خدا را بر نمی ‏دارد ، لذا با افراد که اتمام حجت می‏ کرد ، اگر در آنها تمایل به ماندن نمی‏ دید به آنها می‏ گفت از این صحنه دور بشوید زیرا که من نمی ‏خواهم شما به عذاب الهی گرفتار شوید ، چون اگر از کسی‏ استمداد بکنم و او صدای استمداد مرا بشنود و مرا مدد نکند ، خداوند او را به عذاب جهنم مبتلا خواهد کرد .

این درس استغناء درس کوچکی نبود .

همین‏ استغناء بود که بعدها روحیه استغناء به وجود آورد و چه قدر قیام

ها و نهضت ها به وجود آمد.

(کتاب نهضت حسینی/شهیدمطهری/انتشارات بینش مطهر)