پرسش ها و پاسخ ها

آیا داستانهای قرآن حقیقت ندارد ؟

بعضی از مصری ها یک حرف مفتی زده‏ اند که گاهی در کلمات غیر مصری ها هم‏ دیده می‏ شود راجع به بعضی قصص قرآن که فلان داستان در تواریخ دنیا پیدا نشده است . خوب پیدا نشده باشد . مگر تمام قضایایی که در دنیا واقع شده‏ در کتب تاریخ هست ؟ ! کتب تاریخی که ما الان داریم ، از حدود سه هزار سال پیش است . یعنی از حدود هزار و چهارصد سال پیش از دوره اسلام به‏ این طرف می‏ شود گفت تاریخ دنیا تا حدی روشن است ، از آن جلوتر اصلا ما تاریخ درستی در دنیا نداریم . از چهار پنج هزار سال قبل به آن طرف را اساسا می‏ گویند : ازمنه ماقبل تاریخ .
بعضی ها راجع به بعضی از قصص قرآن گفته‏ اند که قرآن هدفش مقدس است ، قصص را نقل می‏ کند برای پند و عبرت گرفتن ، قرآن که کتاب تاریخ نیست‏ که بخواهد وقایع نگاری بکند ، وقایع را قرآن برای پندها ذکر می‏ کند ، وقتی‏ که هدف پند است دیگر فرق نمی‏ کند که آن واقعه‏ ای که نقل می‏ کند واقعا واقع‏ شده باشد ، یا آن را به صورت یک داستان نقل بکند که نتیجه بگیرد . مگر نیست که بسیاری از حکیمان دنیا پندهای بسیار بزرگ را از زبان حیوانات‏ بیان کرده‏ اند که همه مردم می‏ دانند که این ها واقعیت ندارد ، مثل‏ داستان های کلیله و دمنه که خرگوش مثلا چنین گفت ، روباه چنین گفت ، شیر چنین گفت ، ... این را برای پند و اندرز می‏ گوید والا داستانی واقع نشده که واقعا شیری باشد و روباهی و خرگوشی و با هم دیگر حرف زده باشند .

بعضی خواسته‏ اند چنین حرفی العیاذ بالله بگویند که اصلا ضرورتی ندارد ما در باب قصص قرآن ، راجع به این جهتش فکر بکنیم که آیا قصص قرآن تاریخ است یا تمثیل است برای پند و اندرز . ولی این حرف ، بسیار حرف مفتی است . محال است که انبیاء ، در منطق‏ نبوت ، برای یک حقیقت ، العیاذ بالله یک امر واقع نشده و یک دروغ را ولو به صورت تمثیل بیان بکنند . ... .

قرآن ، پیغمبر ، ائمه و کسانی که تربیت شده این مکتب هستند محال است‏ که برای هدف مقدس ، از یک امر نامقدس ، مثلا از یک امر پوچ ، از یک‏ امر باطل ، از یک امر بی حقیقت ولو یک تمثیل استفاده کنند . این است‏ که ما شک نداریم که تمام قصص قرآن همان جور که قرآن نقل کرده است عین‏ واقعیت است . داستانی که قرآن نقل می‏ کند ، ما بعد از نقل قرآن احتیاجی‏ نداریم که تأییدی از تواریخ دنیا پیدا بکنیم . تواریخ دنیا باید از قرآن‏ تأیید بگیرند . ایشان ( علامه طباطبائی ) در تفسیر المیزان این اصل را با ادله‏ ای از آیات قرآن ثابت می‏ کنند که اساسا در سیره انبیا چنین چیزی‏ وجود نداشته که حتی برای هدف مقدسشان از یک امر نامقدس استفاده بکنند.

مکائد نفس عجیب است!

مکرهای نفس اماره عجیب است !

انسان گاهی نفسش آنچنان مکر می‏ کند که خودش هم نمی‏ فهمد .

مثلا شب ولادت پیغمبر است ، می‏ خواهد جشن بگیرد شب سرور است ،

حالا که شب‏ سرور است فسق و فجور به جا می‏ آورد و می‏ گوید شب سرور است ،

شب ولادت‏ پیغمبر ، مگر اشکال دارد ؟ ! من به خاطر پیغمبر چنین کاری می‏ کنم !

(سیری در سیره نبوی )