گویند: مردی بود منافق
اما زنی مؤمن و متدین داشت این زن تمام کارهایش را با بسم الله آغاز می
کرد.
شوهرش از توسل جستن او به این نام مبارک بسیار غضبناک می شد و سعی می
کرد که او را از این عادت منصرف کند روزی کیسه ای پر از طلا به زن داد تا
آن را به عنوان امانت نگه دارد.
زن آن را گرفت و با گفتن بسم الله الرحمن
الرحیم در پارچه ای پیچید و با بسم الله آن را در گوشه ای از خانه پنهان
کرد،
شوهرش مخفیانه آن طلا را دزدید و به دریا انداخت تا همسرش را محکوم و خجالت زده کند و بسم الله را بی ارزش جلوه دهد سپس به مغازه خود برگشت.
از قضا در
بین روز صیادی دو ماهی را برای فروش آورد آن مرد ماهی ها را خرید و به منزل
فرستاد تا زنش آن را برای نهار آماده سازد.
زن وقتی شکم یکی از آن دو ماهی را پاره کرد ناگهان دید همان کیسه طلا که پنهان کرد بود درون شکم یکی از ماهی هاست آن را برداشت و با گفتن بسم الله در مکان اول خود گذاشت.
شوهر به خانه برگشت و کیسه زر را از زن طلب کرد زن مؤمنه فوراً با گفتن بسم الله از جای برخاست و کیسه زر را آورد شوهرش خیلی تعجب کرد و سجده شکر الهی را بجا آورد و از جمله مؤمنین و متقین گردید
**ر.ک: روایت های و حکایت ها / 213 212، به نقل از: خزینه الجواهر فی زینه المنابر/ 612. **
ماییم و نوای بی نوایی - بسم الله اگر حریف مایی (نظامی گنجوی)
ولادت ثامن الحجج امام رضا علیه السلام بر همه ارادتمندان به ایشان مبارک و خجسته باد ...
چرا امام رضاعلیه السلام را عالم آل محمد صلی الله علیه و آله لقب داده اند؟
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی
می فرماید :
.... اگر چه همه ائمه طاهرین علیهم السلام
نور واحدند و خداوند متعال، آسمانها و زمین را به سبب وجود آنها خلق کرده است،
لیکن هر کدام از آن بزرگواران در زمان و عصر خودشان ظهور و ویژگی خاصی نشان
دادند، به طور مثال ... باید بگوییم به واسطه وجود مبارک آن حضرت در آن شرایط و
اوضاع بعد از حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام و جریان زندانیشدن پدر بزرگوارشان
که جریان خاصّی پدید آمده بود و موضع و موقعیت شیعه ضعیف شده بود، همه آن ضعفها
مبدّل به قوّت شد و مذهب دوباره تشیید شد. در زمان آن بزرگوار، ظهور علمی ایشان
فوق العاده بود و به همین سبب ایشان را عالم آل محمد علیهم السلام لقب دادهاند.
شما مباحثات آن حضرت را با سران ادیان و مذاهب دیگر ملاحظه
کنید. مطالب و علومی که از ایشان صادر شده است همه برای احیاء امر دین فوق العاده
مؤثر واقع شده است.
آن حضرت از مدینه تا مرو هم که تشریف میآوردند، با حضور و
وجود مبارکشان همه جا موج ولایت اهل بیت علیهم السلام ظهور پیدا میکرد، مردم
متوجه به اهل بیت علیهم السلام میشدند و حقّانیت آن حضرات بر همه نمایان میگشت.
در همین مسافرت امام رضا علیه السّلام به خراسان، بهترین فرصت
پیش آمد تا علوم و معارف اسلام ـ که در نزد امامان، موجود بود و از مواریث نبوّت
به شمار میرفت ـ منتشر شود و در دسترس علما و دانشمندان قرار گیرد.
عصر مأمون، سرآغاز آشنایی مسلمانان با اصطلاحات و مکتبهای
فلسفی بود که به واسطه ترجمه کتب فلسفی به زبان عربی، صورت گرفت و مأمون نیز از
این برخورد استفاده نموده و شخصاً آن را ترویج و تشویق میکرد و در نتیجه
نابسامانیهای فکری و القای شبهات و اشکالات، در عقاید و مسایل اسلامی زیاد گردید؛
و از سوی دیگر، بحث و مناظره بین مسلمانان و علمای ادیان دیگر نیز توسعه یافت و
مباحثات مذهبی رایج گردید.
حضرت رضا علیه السّلام برای حفظ عقاید مسلمانان و ردّ هر گونه
شبهه و شکّ و ایراد و نیز راهنمایی علما، مجاهدتهای فراوانی فرمودند و شخصاً با
دانشمندان بزرگِ ادیانِ مختلف، مباحثه کرده و آنها را محکوم و مُجاب کردند؛ که
صورت آن جلسات مباحثه و مناظره، در کتب تاریخ و حدیث، ثبت و ضبط گردید؛ و امروزه
یکی از ذخایر مهمّ علمی در فنّ احتجاج و استدلال و اثبات عقاید محسوب میشود و
همواره مورد استفاده علما و دانشمندان بوده و خواهد بود.
آوازه علم و فضل آن حضرت، جهان اسلام را پر کرد و این سفر با
همه افاضات علمی، معارف دینی و علوم اسلام و عقاید و فقه را تجدید کرد و به واسطه
همین مطلب است که آن حضرت را «مجدّد رأس مأه ثانیه» خوانده اند.
در کتاب عیون اخبار الرّضا که کمتر از یک قرن، بعد از رحلت آن
حضرت تألیف گردیده، از سندهای عالی و معتبر استفاده شده است، و از این رو، این
کتاب عظمت مقام علم و جلالت و موقعیت بی نظیر امام را تا حدّی بیان نموده است.
مشایخ علمای سنّت نیز به آن حضرت، ارادت میورزیدند و ایشان را
یکی از اولیای بزرگ میشمردند و در مدح آن حضرت، اشعار و قصاید بسیاری سرودهاند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران
یک نفر برای شنیدن سخنرانی به شهر می رفت. رودخانه ای سر راهش بود و او به واسطه نداشتن وسیله شخصی و سوار شدن بر قایق کرایه ای، اغلب اوقات دیر به مجلس سخنرانی می رسید. روزی واعظ در اهمیت «بسم الله الرحمن الرحیم» صحبت می کرد، تا اینکه به این جمله رسید: «ای مردم در این آیه، اسم اعظم خداوند ذکر شده است. نکات مهمی در این اسم مطرح است و فواید زیادی دارد. حتی اگر کسی بگوید؛ بسم الله الرحمن الرحیم، می تواند از روی آی عبور کند.»
آن مرد بیدار دل خوشحال شد و پنداشت کارش آسان شده. لذا تصمیم گرفت روز بعد بسم الله بگوید و از روی آب عبور کند. صبح روز بعد وقتی کنار رودخانه رسید، قایقی برای رفتن به آن طرف رودخانه نیافت. او هم بسم الله الرحمن الرحیم گفت و از روی آب گذشت. بعد از چند روز، به فکر افتاد که به خاطر سپاسگزاری از واعظ او را به خانه اش مهمان کند. اما قایقی حاضر نبود. به همین خاطر از واعظ خواست، با هم بسم الله الرحمن الرحیم بگویند و از روی آب عبور کنند.
مرد بیدار دل بسم الله گفت و به طرف دیگر رودخانه رفت و از آن طرف فریاد زد و از واعظ خواست بیاید. اما واعظ گفت: من نمی توانم از روی آب بیایم. مرد بیدار دل با تعجب گفت: همان مطلبی را که به من آموختی، به آن عمل کن.
واعظ گفت: آن چیزی را که همراه توست با من نیست و آن ایمان به بسم الله الرحمن الرحیم است.
منبع: داستان هایی از بسم الله الرحمن الرحیم / قاسم
میرخلف زاده
1- بسم الله رمز بقاء و دوام است و هر چه رنگ خدایی نداشته باشد، فانی است.
2- بسم الله رمز آن است که مطالب سوره، از مبدأ حق و مظهر رحمت نازل شده است.
3- بسم الله رمز عشق به خدا و توکل به اوست.
4- بسم الله رمز خروج از تکبر و اظهار عجز به درگاه خداست.
5- بسم الله گام اول بندگی و عبودیت است.
6- بسم الله رمز فراری دادن شیطان است. کسی که خدا را همراه داشت، شیطان در او مؤثر نمی افتد.
7- بسم الله عامل قداست یافتن کارها و بیمه کردن آنهاست.
8- بسم الله گفتن نشان آن است که خدایا انگیزه و هدفم تو هستی نه مردم، نه طاغوت ها، نه جلوه ها و نه هوس ها.
9- بسم الله تنها نام خدا و استمداد من فقط از اوست.
10- بسم الله نشانگر رنگ و صبغه ی الهی و بیانگر جهت گیری توحیدی ما است.
11- بسم الله رمز توحید است. نام دیگران رمز کفر و نشانه ی شرک است.
منبع:
حجة الاسلام قرائتی/ تفسیر نور / ص 16
محل پیوند دریای بالتیک و دریای شمالی
در شمال دانمارک
سورة مبارکه الرحمن:
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ
یَلْتَقِیانِ (19) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ (20) فَبِأَیِّ آلاءِ
رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (21) یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ
الْمَرْجانُ (22)
19. دو دریا را به گونه ای روان کرد که با
هم برخورد کنند.20. اما میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی
کنند.21. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟ 22. از آن دو،
مروارید و مرجان خارج مى شود.
سوره مبارکه فرقان آیه 53:
« و هو الذی مَرَجَ البحرینِ هذا عَذبٌ فُراتٌ و هذا مِلحً اُجاجً وَ جَعَلَ بَینَهما بَرزَخا و حِجراً مَهجوراً»
و اوست کسی که دو دریا را موج زنان به سوی هم روان کرد این یکی شیرین و آن یکی شور و تلخ است ومیان آن دو حریمی استوار قرار داد.
سوره مبارکه فاطر آیه 12:
وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ
هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن
کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً
تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن
فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
این دو دریا یکسان نیستند: یکی آبش شیرین و
گواراست و یکی شور و تلخ، از هر دو گوشت تازه می خورید، و از آنها چیزهایی
برای آرایش تن خویش بیرون می کشید و می بینی که کشتی ها برای یافتن روزی و
غنیمت، آب را می شکافند و پیش می روند، باشد که سپاسگزار باشید.
سوره مبارکه نمل آیه 61:
اَمَّنْ جَعَلَ الْاَرْضَ
قَرَارًا وَ جَعَلَ خِلالَهَا اَنْهَارًا وَ جَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَ
جَعَلَ بَینَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا ءَاِلهٌ مَعَ اللهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ
لَا یَعْلَمُونَ ﴿61﴾
[آیا شریکانى که مى پندارند بهتر است] یا آن کس که زمین را قرارگاهى ساخت و در آن رودها پدید آورد و براى آن، کوهها را [مانند لنگر] قرار داد، و میان دو دریا برزخى گذاشت؟ آیا معبودى با خداست؟ [نه،] بلکه بیشترشان نمى دانند.
از : bahejab.ir