رنگ خدا ، راز جاودانگی

پیوند انسان با دین از سبک پیوندهای مادی نیست بلکه پیوند دیگری است که هیچ چیز دیگر چنین پیوندی‏ با روح بشر ندارد .
علی اگر رنگ خدا نمی‏ داشت و مردی الهی نمی‏ بود فراموش شده بود . 

تاریخ‏ بشر قهرمان های بسیار سراغ دارد : قهرمان های سخن ، قهرمان های علم و فلسفه‏ ، قهرمان های قدرت و سلطنت ، قهرمان میدان جنگ ، ولی همه را بشر از یاد برده است و یا اصلا نشناخته است . اما علی نه تنها با کشته شدنش نمرد بلکه زنده‏ تر شد .

خود می‏ گوید :

" گردآورندگان دارائی ها در همان حال که زنده‏ اند مرده ‏اند و دانشمندان (علماء ربانی ) پایدارند تا روزگار پایدار است .

جسم های آنها گمشده است‏ اما نقش های آن ها بر صفحه دل ها موجود است " .

(جاذبه و دافعه علی علیه السلام ، ص37)

محبت آنست که با حقیقت توأم باشد

اسلام نیز قانون محبت است . قرآن ، پیغمبر اکرم را رحمة للعالمین‏ معرفی می ‏کند : 

«و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین »( انبیاء/107)

نفرستادیم تو را مگر که مهر و رحمتی باشی برای جهانیان . یعنی نسبت به‏ خطرناک ترین دشمنانت نیز رحمت باشی و به آنان محبت کنی.

اما محبتی که قرآن دستور می‏ دهد آن نیست که با هر کسی مطابق میل و خوشایند او عمل کنیم ، با او طوری رفتار کنیم که او خوشش بیاید و لزوما به سوی ما کشیده شود .

محبت این نیست که هر کسی را در تمایلاتش آزاد بگذاریم و یا تمایلات او را امضاء کنیم .

این محبت نیست بلکه نفاق و دوروئی است .

محبت آنست که با حقیقت توأم باشد .

                                                                                               (جاذبه و دافعه علی علیه السلام ، ص 24-23)

مجذوبین و مطرودین‏ هر کسی دلیل قاطعی بر ماهیت اوست

افراد با شخصیت آنهائی هستند که‏ جاذبه و دافعه شان هر دو قوی باشد ، و این بستگی دارد به اینکه پایگاه های‏ مثبت و پایگاه های منفی در روح آنها چه اندازه نیرومند باشد . البته قوت‏ نیز مراتب دارد ، تا می‏ رسد به جائی که دوستان مجذوب ، جان را فدا می‏ کنند و در راه او از خود می‏ گذرند و دشمنان هم آنقدر سرسخت می‏ شوند که‏ جان خود را در این راه از کف می‏ دهند و تا آنجا قوت می‏ گیرند که حتی بعد از مرگ قرن ها جذب و دفعشان در روح ها کارگر واقع می‏ شود و سطح وسیعی را اشغال می‏ کند . و این جذب و دفع های سه بعدی از مختصات اولیاء است‏ همچنان که دعوت های سه بعدی مخصوص سلسله پیامبران است .

از طرفی باید دید چه عناصری را جذب و چه عناصری را دفع می‏ کنند . مثلا گاهی عنصر دانا را جذب و عنصر نادان را دفع [ می‏ کنند ] و گاهی بر عکس‏ است . گاهی عناصر شریف و نجیب را جذب و عناصر پلید و خبیث را [دفع می‏ کنند] و گاهی برعکس است . لهذا دوستان و دشمنان ، مجذوبین و مطرودین‏ هر کسی دلیل قاطعی بر ماهیت اوست .

بنابر این هر شخصیتی هم سنخ خود را جذب می‏ کند و غیر هم سنخ را از خود دور می‏ سازد .

شخصیت عدالت و شرف عناصر خیر خواه و عدالت جو را به سوی‏ خویش جذب می ‏کند و هواپرست ها و پول پرست ها و منافق ها را از خویش طرد می‏ کند . 
شخصیت جنایت ، جانیان را به دور خویش جمع می‏ کند و نیکان را از خود دفع می‏ کند .

(جاذبه و دافعه علی علیه السلام ، ص 27 و 28)

علی، شخصیت دو نیرویی

سایر شخصیت های جهان با مرگشان همه چیزها می‏ میرد و با جسمشان در زیرخاک ها پنهان می‏ گردد اما مردان حقیقت خود می‏ میرند ولی مکتب و عشق ها که بر می‏ انگیزند با گذشت قرون تابنده تر می‏ گردد.

(جاذبه و دافعه علی علیه السلام ، ص29)

تاریخ افراد سر از پا نشناخته زیادی را می‏ شناسد که بی‏ اختیار جان خود را در راه مهر علی فدا کرده‏ اند . این جاذبه را در کجا می‏ توان یافت ؟ گمان‏ نمی ‏رود در جهان نظیری داشته باشد .

علی به همین شدت دشمنان سرسخت دارد ، دشمنانی که از نام او به خود می‏ پیچیدند . علی از صورت یک فرد بیرون است و به صورت یک مکتب موجود است ، و به همین جهت گروهی را به سوی خود می‏ کشد و گروهی را از خود طرد می‏ نماید . آری علی شخصیت دو نیروئی‏ است .(همان کتاب ، ص31)

تاثیر معلم بر شاگرد

شاگردان به خاطر نفوذ روحی و معنوی معلم ، تاثیرات شگرفی از او می گیرند که گاهی سر نوشت ملتی را تغییر می دهند. بیشتر انسا ن های موفق ، کامیابی خود را مدیون معلمان خود می دانند و نیز افرادی هستند که سر خوردگی و شکست های زندگی شان را، ناشی از برخورد بد معلمان می دانند.

استاد شهید مطهری «رحمة الله» در مورد تاثیر معلم خود حاج آقا میرزا علی شیرازی می گوید: « او بزرگ مردی بود ، مرا برای اولین بار با نهج البلاغه آشنا کرد و درک محضر او را همواره یکی از ذخایر گران بهای زندگی خود می شمارم که حاضر نیستم آن را با هیچ چیز معاوضه کنم و شب و روزی نیست که خاطره اش درنظرم مجسم نشود ویادی از او نکنم و نامی نبرم»

 (سیری در نهج البلاغه)

حدیث | ارزش و مقام معلم

 

 

 سخنی زیبا از امام صادق (ع) ارزش و مقام معلم را روشن می سازد. حضرت می فرماید:

«تمامی جنبندگان روی زمین و ماهی های دریا و هر کوچک و بزرگ در زمین وآسمان خدا ، برای آموزگار خوب طلب آمرزش می کنند».

(بحار الانوار ، ج 2 ، ص 17)

 معلم ، شاگردانش ، این امانت های الهی را از آلودگی ها و تباهی ها حفظ کرده و سعی می کند با تعلیمات خود و تربیت آنان ، زمینه رشد و کمالشان را فراهم آورد. انتظار جامعه از افراد به اندازه ارزش و مقام آنان است و  بنابر این ، معلمی که چنین مقامی دارد، هیچ گاه مرتکب اعمال نا شایست نمی شود0

اهمیت تعلیم و تربیت و آثار آن

داشتن علم ، به تنهایی ارزش نیست. هستند کسانی که دانش فراوان دارند ، ولی مانند ظرفی پر از عسل اند که هیچ منفذی برای استفاده از عسل ها در آنها نیست. علم دانشمند زمانی اهمیت دارد که آن را به دیگران منتقل کند و البته زکات دانش ، آموختن آن به بندگان خداست.

معلم در مقام تعلیم ، راهبر و راهنمای علمی افراد زیادی است و این موقعیت حساس ، سبب تلاش او در حل مشکلات علمی می شود که نتیجه اش بالا رفتن سطح علمی وی نیز خواهد شد. دانش شخصی که بیاموزد ولی تربیت نشود ، مانند اسلحه ای است که با آن جان انسان ها را به خطر می اندازد.

                                                                چو دزدی با چراغ آید / گزیده تر برد کالا را

در قرآن کریم که تعلیم و تربیت به عنوان هدف پیامبران ذکر شده ، در سه مورد تربیت بر تعلیم مقدم گردیده است :

(بقره/ 151 ، آل عمران/ 164 ، جمعه /2 )

و تنها در یک آیه تعلیم بر تربیت مقدم شده است. (بقره/ 129 )

در نتیجه ی تعلیم و تربیت چنانچه شهید مطهری می فرمایند:

باید در افراد و در جامعه رشد شخصیت فکری و عقلانی پیدا بشود.

« این مسأله که باید در افراد و در جامعه رشد شخصیت فکری و عقلانی پیدا بشود یعنی قوه تجزیه و تحلیل در مسائل پیدا بشود ، یک مطلب اساسی‏ است ، یعنی در همین آموزش ها و تعلیم و تربیت ها در مدرسه‏ ها وظیفه معلم‏ بالاتر از اینکه به بچه یاد می‏ دهد اینست که کاری بکند که قوه تجزیه و تحلیل او قدرت بگیرد ، نه اینکه فقط در مغز وی معلومات بریزد ، که اگر معلومات خیلی فشار بیاورد ذهن بچه راکد می‏ شود.

در میان علما ، افرادی که خیلی استاد دیده‏ اند ، من به اینها هیچ اعتقاد ندارم . به همین دلیل اعتقاد ندارم که خیلی استاد دیده‏ اند ، همان که‏ برایشان باعث افتخار است . مثلا می‏ گویند : " فلان کس سی سال به درس‏ مرحوم نائینی رفته ، یا بیست و پنج سال متوالی درس آقا ضیاء را دیده " . عالمی که سی سال یا بیست و پنج سال عمر را یکسره درس این استاد و آن‏ استاد را دیده ، او دیگر مجال فکر کردن برای خودش باقی نگذاشته ، دائما می‏ گرفته ، تمام نیرویش صرف گرفتن شده ، دیگر چیزی نمانده برای آنکه با نیروی خودش به مطلبی برسد .

مثل معروفی است ( که البته افسانه است ) می‏ گویند که یک غیبگو و رمالی ، علم غیبگویی و رمالی را به بچه‏ اش آموخته بود . خودش در دربار پادشاه حقوق خوبی می‏ گرفت ، این علم را به بچه‏ اش آموخته بود که بعد از خودش او این پست را اداره کند . تا روزی که او را به پادشاه معرفی کرد . پادشاه خواست که او را امتحان کند . تخم مرغی در دستش گرفت و به او گفت : اگر گفتی که در دست من چیست ؟ او هر چه حساب کرد نفهمید که‏ چیست . پادشاه گفت : وسطش زرد است و اطرافش سفید . یک فکری کرد و گفت : این سنگ آسیائی است که در وسطش هویج ریخته‏ اند . پادشاه خیلی‏ بدش آمد و بعد پدرش را آورد و گفت : آخر این چه علمی است که به او آموخته‏ ای ؟ ! گفت : علم را من خوب آموختم ولی این عقل ندارد . آن حرف‏ اول را از روی علمش گفت ولی این دومی را از روی بی‏ عقلیش گفت . شعورش‏ نرسید که سنگ آسیا در دست انسان جا نمی‏ گیرد . این را عقل آدم باید حکم‏ بکند « .

(تعلیم و تربیت ، ص 22-21)

معنویت پایه تکامل است

بدون بال معنویت از بال عدالت کارى ساخته نیست. از نظر قرآن، معنویت پایه تکامل است. این همه عبادات که در اسلام بر روى آن تکیه شده است براى تقویت جنبه معنوى روح انسان است. زندگى پیامبر را ببینید، با آن همه گرفتارى و مشغله‏ اى که دارد باز در همان حال قرآن مى‏ گوید:

انَّ رَبَّک یعْلَمُ أنَّک تَقومُ أدْنى‏ مِنْ ثُلُثَىِ اللَّیلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طائِفَةٌ مِنَ الَّذینَ مَعَک وَ اللَّهُ یقَدِّرُ اللَّیلَ وَ النَّهارَ عَلِمَ أنْ لَنْ‏تُحْصوهُ فَتابَ عَلَیکمْ‏ (مزّمّل/ 20.)

خدا آگاه است که تو در حدود دو ثلث شب را به عبادت قیام مى‏ کنى، گاهى حدود نصف آن و لااقل ثلثى از شب، و گروهى از کسانى که با تو هستند [نیز چنین مى‏ کنند] ...

و یا خدا به پیامبرش تأکید مى‏ کند که: قسمتى از شب را براى عبادت برخیز، تهجّد کن، نماز شب بخوان تا به مقام محمود برسى‏ (اسراء/ 79.)                                                                  
                                                               

و یا در مورد على علیه السلام اگر عدالت اجتماعى او را مى‏ بینیم و کارکردن‏ ها و بیل ‏زدن‏ ها و عرق ریختن‏‌هایش را مشاهده مى‏‌کنیم، باید آن در دل شب غش کردن‏هایش را هم ببینیم، آن از خوف خدا بیهوش شدن‏هایش را هم نظاره کنیم.

اینها واقعیات تاریخ اسلام هستند و آنها هم صریح آیات قرآن. این مسائل را نمى‏ توان توجیه و تأویل کرد. هرگونه تفسیر و تعبیر مادى این مسائل خیانت به قرآن است. انقلاب ما در آینده در کنار عدالت اجتماعى به مقیاس اسلامى، نیاز به معنویتى گسترده و شامل دارد، معنویتى از آن نمونه که در پیامبر و ائمه دیده‌‏ایم.

                                                                                                                               آینده انقلاب اسلامی، ص 180

 

داستان های استاد - نفی تبعیض

قانون خدا تعطیل بردار نیست

ظاهرا در فتح مکه است : زنی از اشراف قریش دزدی کرده است . به حکم‏ قانون اسلام دست دزد باید بریده شود . وقتی قضیه ثابت و مسلم شد و زن‏ اقرار کرد که دزدی کرده ‏ام ، می‏ بایست حکم درباره او اجرا می‏ شد . اینجا بود که توصیه‏ ها و وساطت ها شروع شد . یکی گفت : یا رسول الله ! اگر می‏ شود از مجازات صرف نظر کنید ، این زن دختر فلان شخص است که می‏ دانید چقدر محترم است ، آبروی یک فامیل محترم از بین می‏ رود . پدرش آمد ، برادرش‏ آمد ، دیگری آمد که آبروی یک فامیل محترم از بین می‏ رود . هر چه گفتند ، فرمود : محال ممتنع است ، آیا می‏ گوئید من قانون اسلام را معطل کنم ؟ ! اگر همین زن یک زن بی کس می‏ بود و وابسته به یک فامیل اشرافی نمی‏ بود همه شما می‏ گفتید بله دزد است باید مجازات بشود . آفتابه دزد مجازات بشود ، یک فقیر که به علت فقرش مثلا دزدی کرده‏ مجازات بشود ، ولی این زن به دلیل اینکه وابسته به اشراف قریش است و به قول شما آبروی یک فامیل اشرافی از بین می‏ رود مجازات نشود ؟ !

قانون‏ خدا تعطیل بردار نیست . ابدا شفاعت ها و وساطت ها را نپذیرفت .

سیری در سیره نبوی

گسترش افکار شهید مطهری در جهان

مصاحبه با استاد سید حسن دلیل، مدیر کل تشکل اهل البیت(ع) در اندونزی

استاد مطهری عالمی الهام بخش برای اندیشمندان است

سید حسن بن احمد العبدالروس ملقب به حسن دلیل، متولد 1962 میلادی در جاکارتا است. تحصیلات خود را تا مقطع دبیرستان در قدیم‌ترین مدسه اسلامی اندونزی، که به‌نام «مدرسه جمعیت الخیر» معروف است، گذرانده. او با دریافت بورسیه برای ادامه تحصیل در دانشگاه ریاض، به عربستان رفته و سال 1392 میلادی به اتفاق 12 نفر دیگر از طلاب، برای گذراندن یک دوره کوتاه مدت 2 ماهه درحوزه علمیه شهر مقدس قم، به ایران دعوت شده است. وی در حال حاضر به عنوان مدیر کل تشکل اهل البیت(ع) در اندونزی مسئولیت دارد. این تشکل تحت عنوان «انجمن جماعت اهل البیت(ع) اندونزی» رسمیت دارد و امورات شیعیان اندونزی را مدیریت می‌کند، که به اختصار تشکل «اَبی» نامیده می‌شود.* این تشکل همزمان با جشن سالگرد ولادت حضرت امیرالمؤمنین(ع) در سال 2011 در جاکارتا تأسیس شده و مسئولیت مدیرکلی آن برای یک دوره 4 ساله، بر عهده وی گذاشته شده است.در ادامه متن صحبت‌های سید حسن دلیل را در مورد نقش شهید مطهری در انقلاب ایران و تأثیر اندیشه‌های این استاد شهید در میان متفکران اندونزی می‌خوانید.